Yüksek yaşam standartlarına sahip bir zengin de olabilirsiniz,çok düşük şartlarda geçimini sağlayan fakir de.Zengin fakir arasındaki en temel fark,kendi kapasitesinin farkına varabilmektir.Dünya üzerindeki zenginlerin geneline baktığımızda çoğu kişi zengin aileden gelmektedir.Fakir bir aile de doğmak sizin tercihiniz olmasa da,fakir bir birey olarak ölmek sizin tercihinizdir.
Dünyanın en zengin insanları listesine baktığımız da,başka birinin yanında maaşlı çalışan olmak yerine,kendi işlerini kurduğunu görürüz.Bunun sebebi,zengin olabilmenin ilk şartı garantici olmak değil,risk alabilmektir.Her ne kadar yüksek maaşlı bir pozisyon da çalışırsanız çalışın patronun size ödediği maaş, size onu daha zengin edebilmeniz için verdiğini unutmamanız gerekir.
Fakirlik her ne kadar aile de başlasa da,yoksul insanların zihniyet farkı başarının önündeki en büyük engeldir. Özellikle Türkiye’yi ele alacak olursak,varlıklı insanlar gibi düşünen fakat içinde bulunduğu durumlardan dolayı yokluk çeken pek çok insanın olduğu gibi,düşünce yoksulu olup,ailelerinin zenginliğine güvenen pek çok insan da vardır.
Gerçek zenginlik, banka hesabınızdaki para miktarı değil,başarılı olabilmektir.Ülkemizin en zengin insanlarından örnek verecek olursak; Ali Ağaoğlu da zengindir,Ali Sabancı da.
Peki Ağaoğlu’nun herhangi bir üniversite de söyleşi düzenlediğini duydunuz mu?Duyamazsınız.Ali Sabancı’nın ise söyleşi düzenlemediği üniversite sayısı çok azdır.Temelde ikisi de aileden zengindir ancak Ali’leri birbirinden ayıran en temel şey girişimcilik ruhudur.
Ali Sabancı risk alarak, Sabancı ailesinin daha önce hiç tecrübesi olmadığı hava yolu sektörüne girip, Türkiyenin en büyük hava yolu şirketlerinden biri olan Fly Pegasus kurmuş başarılı bir girişimcidir.Sabancı da tıpkı Ağaoğlu gibi risk almadan ailesinden kalan servetin başına geçebilirdi fakat girişimci ruhu ona hayranlık duyan binlerce insan olmasına sebep oldu.
Zengin Fakir Arasındaki Farklar
Zengin insanlar sürekli yeni bir şeyler öğrenerek beceri kazanmanın önemini iyi bilirler. Daha sonra bu bilgileri işlerini hızlandırmak için kullanırlar.
Fakir insanlar çalışan bir sistemi değiştirmek istemezler.Onlar daha çok servete sahip olabilmek için,işçilerinin daha fazla çalışmasını beklerler.Çalışan bir sistemi geliştirmeyi aptallık olarak görürler.
Zengin insanlar, zamanlarını, becerilerini ve enerjilerini uzun vadede başarılı olabilmek için harcarlar.Günü kurtarmak onlar için başarılı bir eylem değildir.Servetlerinin büyük kısmını araştırma-geliştirmeye harcamaktan asla çekinmezler.
Fakir insanlar için kısa vadeli getiriler her zaman en iyisidir. Onlara göre yapacakları işin anında getirisi olması gerekir.Eğer kısa vade de para kazanamaz ise becerilerini boşa harcadıklarını düşünürler.
Zengin insanlar yaptıkları işin karşılığında kendilerine ödül verilmesini beklemezler ancak çalışanların motivasyonunu yükseltebilmek için,başarılı yapılan her işi ödül ile süslerler.Zenginler için çalışanları bir işçi değil yol arkadaşıdır.
Fakir insanlar ise ilk önce kendi çıkarını düşünür.Ortada başarısız bir sonuç varsa bunu çalışanlara mâl eder.Bu kişiler doğru yapılan işi ödüllendirmenin gereksiz bir şey olduğunu savunurlar.“Babasının hayrına yapmıyor ya..”
Zengin insanlar çalışanları ile olan ilişkilerini güven, beğeni ve karşılıklı saygı üzerine inşa ederler. Bu tür insanlar, kurdukları ilişkinin karşılığında hiçbir şey beklemezler.Başarı başarısızlıkta ortaktır.
Fakir insanlar ise,en düşük maaşla en yüksek performansı kimin verdiğine bakar.Karşılıksız yardım yapmayı asla sevmezler.Eğer bir şey vermesi gerekiyorsa mutlaka onun karşılığını almalıdır.
Zengin insanlar paraya değil,başarıya odaklıdır.Onlar üretmiş oldukları şeyin kaç para kazandıracağı ile ilgilenmez.
Fakir insanlar kolay yoldan para kazanmak için her şeyden vazgeçebilir.Paranın nasıl kazanıldığının bir önemi yoktur.Önemli olan tek şey para miktarıdır.
